O tradycjach świątecznych z dziećmi

Nawet nie masz pojęcia, jak ja lubię zimę i święta! Czy Ty też je lubisz? Na pewno. W końcu, jak można nie lubić, kiedy świat robi się błyszczący, kolorowy i wszyscy wszystkim dają prezenty…

Rozmowy o tradycjach świątecznych z dziećmi

Czas Świąt, to czas, kiedy można opowiedzieć dziecku o różnych tradycjach świątecznych. Na świecie jest wiele tradycji świątecznych - ciekawych i zupełnie innych niż nasze. Na początek zapytajmy dziecka czy wie, co to są tradycje? Jak prostymi słowami odpowiedzieć na to pytanie?

Otóż: Tradycje, to przekazywane z pokolenia na pokolenie obyczaje, obrzędy, wierzenia. Zapewne wiesz, że w Polsce w domach pojawia się pięknie przystrojona choinka, w powietrzu unosi się zapach pierniczków, a w Wigilię siada się do stołu zastawionego dwunastoma potrawami – to właśnie elementy tradycji świątecznych. Do tradycji należy również zostawienie jednego pustego nakrycia, takiego dla zbłąkanego wędrowca. Święta to czas miłości i radości, więc nikt nie powinien być wtedy sam. W wieczór 24 grudnia, tak jak w twoim domu, tak samo w większości domów w Polsce, kiedy pierwsza gwiazdka rozbłyśnie na niebie, ludzie podzielą się opłatkiem i zasiądą do wspólnej kolacji, aby po niej odpakować prezenty znajdujące się pod choinką.

Nie we wszystkich krajach ten wieczór wygląda tak samo.

W Hiszpanii nie używa się opłatka, takiego jak w Polsce, ale słodkiej chałwy, a ludzie nie świętują w domu lecz wspólnie na ulicach miast, śpiewając kolędy i wspólnie bawiąc się wśród przyozdobionych uliczek.

Szwedzi natomiast nie śpiewają kolęd, a tańczą wokół choinki.

W Wielkiej Brytanii zamiast kolacji podaje się uroczysty, świąteczny obiad.

Włosi wysyłają w okresie świątecznym wiele kartek z życzeniami. Pisanie takich życzeń na kartce to bardzo fajna sprawa. Taką kartkę możecie wysłać wspólnie z dzieckiem do tych, z którymi nie zobaczycie się w święta i za pewne będzie to świetna odmiana dla dziecka. Z pewnością takim prezentem sprawisz im wiele radości.

Na świecie w czasie świąt dzieci dostają prezenty. W każdym kraju, znana ci postać Świętego Mikołaja ma inną nazwę i nieco inny wygląd.

W Holandii do dzieci przychodzi Sinterklaas. Jest bardzo podobny do Świętego Mikołaja, ale ma dodatkowo laskę biskupią oraz tiarę na głowie.

Włoskie dzieci nie otrzymują wcale prezentów od św. Mikołaja – zgodnie z tradycją przynosi je czarownica o imieniu Befana.

W Szwecji prezenty roznosi skrzat Jultomte, który nosi czerwoną czapkę i długą brodę, przynosi prezenty w wielkim worku i rozdaje je po wieczerzy wigilijnej. Co ciekawe, podarunki są opisane nie imieniem osoby obdarowywanej, ale zabawnym wierszykiem ze zgadywanką, która pozwala odkryć, dla kogo to podarunek.

Mawia się, że „co kraj to obyczaj”, a nawet w Polsce można znaleźć kilka nazw na osobę przynoszącą prezenty w Święta.

Najbardziej znana jest postać Świętego Mikołaja, ale w okolicach Poznania prezenty przynosi Gwiazdor, natomiast na wschodzie kraju – Dziadek Mróz, mamy też Świątecznego Aniołka.

Pamiętajcie też o tym, że wiele rodzin ma swoje własne tradycje świąteczne. Niektórzy robią wspólnie ozdoby choinkowe, inni pieką razem pierniczki, albo lepią uszka do barszczu. W Waszym domu z pewnością również znajdzie się wiele elementów Waszej własnej tradycji. Warto przekazać ją dzieciom, wszak tradycje mają to do siebie, że przekazywane są z pokolenia na pokolenie.

Jak widzisz, tradycji świątecznych jest bardzo wiele. A Ty masz w domu jakieś wyjątkowe tradycje? Przypatrz się dobrze jak wyglądają święta w Twoim domu i jakie rodzinne tradycje możesz znaleźć w tym pięknym świątecznym czasie.

Tradycje świąteczne w moim domu

W moim domu, dzieci ubierają swoje małe sztuczne choinki w swoich pokojach 5 grudnia. Zostawiają pod nią w nocy list do Świętego Mikołaja, a także wyczyszczone buty. W nocy z 5 na 6 grudnia list znika, a rano w butach dzieci znajdują drobne upominki. Tradycję widać również na naszym stole wigilijnym – 12 potraw, puste nakrycie dla zbłąkanego wędrowca. Tworząc swoją własną rodzinę, nasze tradycje świąteczne zostały połączone. Nadal robię barszcz z uszkami wg przepisu mojej mamy, a także sos z suszonych grzybów, jednak znanego mi śledzia w śmietanie, zastąpiła zupa śledziowa, którą robiło się w domu mojego męża. Do podstawowego menu świątecznego wpisała się ryba po grecku i karp w galarecie, którego nie robiło się w żadnym z naszych domów rodzinnych. Mam nadzieję, że wiele tradycji świątecznych przejmą dzieci i będą kontynuować je w swoim dorosłym życiu.

Karolina Wachel

Jeśli szukasz sposobów na kształtowanie pozytywnych relacji z dzieckiem, potrzebujesz wsparcia w trudach rodzicielskich lub czujesz, że możesz wesprzeć innych - dołącz do naszej grupy na Facebooku „Strefa Rodzica” –pomóżmy sobie wzajemnie